7 Hayatta hep mutlu olursak , hayalini kuracak neyimiz kalır ki ?
9 Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Çünkü ben kendimle konuşacağım
Ve anlatmam gerekenleri susacağım.
Ne zaman gözlerim dolsa mutluluktan diyecek
Ve her gece kederden içeceğim.
Bir gün ansızın sigaraya başlayacak
Ama soranlara arkadaşımın paketi diyeceğim.
Ne zaman ağlasam annemi arayacak
Telefonu açınca kahkaha atıp güneşli günleri anlatacağım.
Dostlarım hep neşemden bahsedecek
Ben lavaboda hıçkırarak ağlayacağım.
Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Çünkü hemen kapılacağım bir insana
Ve sonra uzaklaştıracağım kendimden
Defalarca aşık olacak
Ama nefretle bakacağım o insanlara
Ne zaman yanlış birine rastlasam
Kollarında uyanacağım sabahları
Ne zaman kötülük yapsa birisi
Daha çok bağlanacağım ona.
Ne zaman mantıklı düşünsem
Daha çok kafam karışacak
Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Ve hiç bir yerde.”
9 Kurtuldum Kurtuldum senden böylece.
İbadet başlattım artık her gece...
0 Aynı apartmanda oturduğumuz bugün çöp atmaya inen kapının arkasında duran kırmızı kazaklı kız senin tanışmak istiyorum.Bu mesajı görüp yorum yapmanı umut ediyorum.😊
7 Seni seviyorum kelimesi basit, lakin bedeli ağır bir kelimedir...
#Memo
3 Al yalnızlığını gel
Korkma sıkılmayız
Senin yalnızlığın benim yalnızlığımla konuşur
İkimizde oturup susarız.. s@
5 Ve sonra da kendine soru sorarsın ..
Sonuç onu çok seviyorum..
(Allah belanı versin 80 karakter )
6 Az önce beni aradı…
Adımı söyledi, yutkundum… Kelimeler kurşuna dizildi sanki boğazımda, konuşamadım.
Nasılsın diye sordu sonra, iyi olduğumu söyledim. Sesim titredi konuşurken, iyi değilsin dedi… ‘Sen aramadan önce iyiydim’ diyemedim… Neden aradığını sordum, sadece nasıl olduğunu merak ettim dedi.
Sanki kendi bıraktığı acıya ilaç olacakmış gibi…
Sustuk sonra. Biraz o sustu, biraz da ben…
Görüşürüz dedi.
Lütfen dedim…
‘Lütfen bir daha görüşmeyelim, çünkü ben seninle tekrar görüşmemeye hiç hazır değilim…’ Kim kapatacak diye tartışmadık bu defa, sustuk sadece…
Bir süre sonra kendiliğinden kapandı telefon. Şimdi o ne yapıyor bilmiyorum, ben kendi yalnızlığıma gömülüp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum...
Allah’ım...
Madem onu bana yazmadın, madem ki o değil kaderim, ne diye çıkarıyorsun karşıma?
Eğer ki bir sınavsa bu; başka türlü ver belamı, razıyım cezama.
Beni onunla sınama, kaybediyorum…
(Bu Allah'a sitem değil, bir duadır. Herkes sevdikleriyle sınanmamak için dua eder öyle değil mi? )
9 Ne de güzel söylemiş şair :
Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Sen gitme, ben cahil kalayım...
#Memo
7 Şimdi bir yerden geçerken seni görme ihtimalim olsa. Kafamı tam çevirdiğin an gülüşüne denk gelsem. Elim ayağım tutulsa, içim buz gibi olurdu. Eminim.
Adımlarımı ileri attığımda, geriye doğru saydığımı farketsem. Ama yine de bir kez görsem. Kıpırdamasam yerimden. Belki kafanı çevirsin umuduyla. Biliyorum. Ne yazık ki biliyorum, seni birine baktığın zaman diğer yönleri göremezsin. Ben yanmayı seninle öğrendim. Yüreğini ilk ellerime koyduğumda, mecazi olarak değil. Harbiden yandım. Islanmayı da seninle öğrendim. İlk ağladığında, benim içime bir okyanus dolmuştu. Gülmeyi de seninle başarmışım. Tabii senden önce de güldüm ama seninle bir başka güldüm. İçten güldüm. İçimden güldüm. İçinden güldüm. Sonra hepsi için ayrı ayrı öldüm. Ama yürüyorum. Sen benim en yağmurlu günlerimde yanıma aldığım şemsiyemdin. Ama sana ne zaman ihtiyacım olsa açılmadın. Açılsan da ters döndün. Ben yine ıslandım. Ben yine hasta oldum. Ben yine kendime baktım. Oysa isterdim ki bir gün de olsa beni sar. Beni bir kere birilerine anlattın mı? olan/olmayan birilerine. Ben anlattım. Ben seni çok anlattım. İnsanlara, yıldızlara, çiçeklere, şarkılara, kitaplara, karşımda duran boş bir bira şişesine, dolmayı bekleyen bir rakı bardağına anlattım. Balkonda boş duran üstüne toz gelmiş yaralı bir kağıt parçasına da anlattım. Onu oradan da almadım. Öbür gün de onu orada bulamadım. Ben seni de hiç bulamadım.
