7 Aradan yıllar geçtikten sonra, karşılaştığımızda kaldırımın birinde ya da caddenin. Ben elimde kuru erzak torbalarıyla bekar evime giderken; sen, parmakları avucunda kaybolan bir kız çocuğuyla mutlu bir şekilde yürüyor olacaksın. İşte o zaman korkma, yanına gelmeyeceğim elbette. Beş saniye kadar bakışacağız.. Beş saniye kadar öleceğim.. Kızın, 'anne neden baktı o adama' diye soracak sana. Sen de; 'birine benzettim, canım' diyeceksin muhtemelen.. Ben de 'ne olur birine benzettim' demesin diye, geçireceğim içimden..
4 Benim anladığım kadarıyla hayat acı çekmektir, mutsuz olmaktır. Hayır... Mutsuz olmakta utanılacak bir yan yok. Fiziksel acı bazen utanç vericidir ama acı çekmek utanç verici olamaz, hayat o çünkü...
10 Arkadaşlar açıklama gereği duyuyorum. Delişair ben değilim. Kuralları bilip riayet eden gönlü güzel bir arkadaşımız. Bende beğenerek okuyorum yazdıklarını.
2 Bazen o kadar kötü olursun ki neydiiim ne oldum dersin. Bir zamanlar hayatım diyen adam şimdi başkalarını hayatına alma uğraşları içinde. Üzülüyoruz bu yüzden. Hak etmeyen birini sevmişiz diye...
8 Gecenin karanlığına kapılan ben.. Kendi köşeme çekilip sessizce, ve sensiz sadece gözyaşlarımla kalan ben.. Gözlerim daldı derinliğe, sessizliğe ve sensizliğe... Hayatım kaydı bir boşluğa ve gereksizliğe.. Hayallerim tükendi nedensizce bir hiçliğe.. Kala kaldım tekliğimle, benliğimle ve geçmişte kalan geleceğimle.. Sorgusuz, sualsiz taptım gözlerinde ki yalana bürünmüş gerçekliğe.. Tek başıma dayandım doğruları bulamayan bizsizliğe... Yalnız kaldım göğüs gerdim çaresizliğe.. Kirpiklerim alıştı sessizliğe.. Ama kalbim alışamadı sensizliğe.. (Kendi kalemimden unutamayanlara gelsin)