0 -“ Düşüncelerimdenbile hiç ona sadakatsiz olmadım.” -“ Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?” -“ En güzel yıllarımı heba etmiştim! Artık bunun farkındayım ve fark etmiş olmaktan acı duyuyorum.” -“ Ama nasıl yalnız? Yani hiç kimseyi görmüyor musunuz? Ah hayır, görmesine görüyorum ama yine de yalnızım.” -“ Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.” Dostoevsky, Beyaz Geceler
