1 Sizi sizden daha iyi hiç kimse tanıyamaz eğer siz kendinizi mutlu edemiyorsanız bir diğeri sizi ne kadar mutlu edebilir ki ? "hep sevilmeyi öğrenmişsiniz belkide hiç sevmeyi öğrenememişsiniz" bi başkasını değil - kendinizi - en çok sevmeniz gereken kişiyi.. ondan öyle kaçtınız ki hep kusursuz insan istediniz ancak hiç kusursuz olmak için veya kusurlarınızı görüp tamamlamaya çalışmak için uğraşmadınız sizi siz yapan şeyler bunlar siz, ben ve diğer onca insanı kendi yapan şey bu kusurlar.. Hangi gün aynanın karşısına geçip bu adam kim? Bu kız kim? Dediniz bu delilik değil, bu gereksizlik de değil kendinle yüz yüze gelme.. Herşey sanki bi an sıradanlaşıyor gibi insanların söyledikleri sözler, yaptıkları hareketler sanki o ilk ısırdığınız elmanın burcu kokusu yok artık! Hiçbirinin gözünde umut kıvılcımı aramıyorsun duygularınızın hiçbir heyecanı yok belki gözyaşlarım da kurudu diyorsunuz ağlayamadığınız için peki bitti mi sizce onca kırgınlık şimdi tüm dünyaya küsmeli mi birileri hata yaptı diye.. Sanma ki dünya kötü birşey oldu diye duracak her ne olursa olsun hayat devam edecek anlam katman gereken zaman akıp gidecek avuçlarından bi vakitte bu kelimeleri bu gözler okuyacak.. (nefes alıyorsan vereceksin, güneş doğuyorsa batacak, yalan varsa doğru da olacak) biri olmadan diğerinin anlamı yok yoksa nasıl bilirdik kötü varken iyinin kıymetini sence şimdi vaz mı geçmeli yoksa sevdiğin insana ne zaman biteceğini bilmediğin bu hayattan ikinci bi şans istemeli hem de şuan milyon tane şansın varken "kıymet bilin" "emek verin""empati kurun" (bana komutanım derler bizim deliler :)